monumenta.ch > Hildegardis Abbatissa > sectio 85 > salCod.Sal.X,16.399 > bnf14764.24 > sectio 2 > bnf10439.170 v > bnf13027.80 > uwbM.p.th.q.1a.225 > habCod.Guelf.64Weiss..651 > cb101.42r > sectio 2 > sectio 14 > sectio 93 > sectio 31 > bnfGrec107.407 > sectio 54 > Samuelis I, 18 > sectio 50 > csg48.243 > bnf7586.184 > bnf9389.283 > sectio 113 > sectio 5 > sectio 21 > sectio 22 > sectio 33 > bavPal.lat.281.540 > bnf4888.22 > sectio 25 > sectio 36 > sectio 20 > sectio 110 > sectio 3 > sectio 31 > sectio 26 > sectio 21 > sectio 12 > sectio 117 > sectio 3 > bnf17226.164 > Proverbia, 18 > sectio 3 > sectio 11 > sectio 56 > sectio 65 > sectio 60 > sectio 16 > sectio 136 > sectio 14 > sectio 6 > sectio 93 > bnfGrec107.159 > sectio 138 > sectio 19 > sectio 21 > sectio 27 > sectio 14 > sectio > sluMscr.Dresd.A.145.b.188 > bnf17226.210 > sectio 105 > sectio 11 > bnf6797.154 > sectio 35 > sectio 7 > csg235.226 > bsbClm6224.230 > uldLIP7.218 > sectio 14 > sectio 12 > sectio 22 > uwbM.p.th.f.69.99 > sectio 30 > sectio 57 > sectio > sectio 59 > bsbClm6224.35 > Hugo de S Victore Incertus, Posteriores excerptiones, p3, p6, CAP. III. De acie Israel et Philisthiim. > sectio 5 > sectio 54 > sectio 39 > sectio 19 > sectio 61 > uwbM.p.th.f.68.217 > sectio 41 > sectio 80 > sectio 120 > sectio 17 > sectio 25 > sectio 6 > sectio 100 > sectio 9 > sectio 17 > hlw17.276 > sectio 143 > sectio 4 > Petrus Comestor, Historia scholastica, p11, 16 > sectio 2 > Alcuinus Incertus, De divinis officiis, CAPUT XXVII. DE DOMINICA DIE. > sectio 20 > sectio 4 > sectio 57 > bnf4888.20 > sectio 23 > sectio 107 > csg75.775 > sectio 59 > sectio > sectio 7 > sectio 5 > sectio 105 > habCod.Guelf.707Helmst..355 > bnf13028.115 > sectio 70 > sectio 4 > sectio 20 > sectio 31 > sectio 165 > sectio 29 > bnf17226.211 > sectio 34 > sluMscr.Dresd.A.145.b.189 > sectio 7 > sectio 14 > csg75.831 > sectio 20 > sectio 12 > 'Goliath' in ' 20' > sectio 42 > sectio 8 > sectio 44 > sectio 34 > sectio 4 > habCod.Guelf.707Helmst..187 > sectio 11 > sectio 16 > sectio 189 > uldLIP7.220 > sectio 156 > bnf425.365 > sectio 40 > 15 > sectio 88 > sectio 15 > bsbClm4541.528 > sectio 59 > sectio 62 > sectio 2 > sectio 29 > 9 > sectio 71 > csg235.223 > sectio 27 > ad Romanos, 15 > sectio 29 > sectio 49 > sectio 79 > sectio 54 > 12 > sectio 19 > sectio 18 > sectio 137 > sectio 1 > sectio 126 > sectio 6 > uwbM.p.th.q.1a.157 > sectio 73 > bnf5512.143 > sectio 35 > sectio 52 > sectio 6 > sectio 33 > sectio 7 > cb101.45r > sectio 61 > sectio 26 > sectio 56 > sectio 40 > bsbClm4541.536 > sectio 2 > csg46.312 > sectio 21 > sectio 3 > sectio 67 > sectio 15 > sectio 8 > sectio 74 > bsbBSB-InkG-296GW11398.11 > sectio 5 > habCod.Guelf.64Weiss..643 > Petrus Comestor, Historia scholastica, p11, 16 > sectio 99 > bkeCod.16.126v > sectio 23 > bnf11864.261 > bnf6796A.102 > 'Goliath' in ' 23'


bnf14764.24-d10  bnf2607.60 r-b24  EPISTULA XXIII. AD OCTAVIANUM [Ille est Octavianus nobilis Romanus, qui primum subdiaconus apostolicus ab Alexandro III, diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi, tum a Lucio III postmodum episcopus cardinalis Ostiensis, et vicarius urbis a Clemente III creatus est, inquit Ciaconius in Vitis pontif. Quod ad legationem attinet, qua fungebatur, cum ei «scripsit Blesensis, hanc epistolam querelis plenam de his quae perperam agebantur in Ecclesia Dei,» ait Baronius ad ann. 1187, «missus est ab Urbano III in Angliam cum Hugone de Nunant electo Cestrensi, alias Coventrensi, quibus commisit legatiam in Hiberniam ad coronandum ibi Ioannem filium regis Henrici II. Sed rex coronationem distulit, et praedictos legatos duxit secum in Northmanniam,» etc. «Hic est Octavianus, cui Richardus Anglorum rex, cum ad sacrum bellum pergeret, occurrente sibi ad ostia Tiberina (erat enim Ostiensis episcopus) turpia multa, dixit, improperando Romanis Simoniam, quod DCC marcas habuerint pro consecratione Cenomanensis episcopi, et MD marcas pro legatione Eliensis episcopi, et pecuniam magnam ne deponeretur Burdegalensis, qui a clericis suis accusabatur in crimine.» Eadem Baronius ex Rogero. Ille est etiam, quem, ait Baronius, missum a Coelestino III, anno 1192, Iordano cardinali a Fossanova in Northmanniam, ad dirimendam litem, quae erat inter Guillelmum Eliensem episcopum regni Angliae cancellarium, et Walterum Rothomagensem archiepiscopum, de qua suo loco infra dicemus. Verum, re infecta, recesserunt. Quanto autem apud Innocentium III in pretio fuerit, hinc potissimum apparet, quod summus pont. castrum montis S. Mariae destrui iusserit, in quo praedecessoris sui tempore Conradus Musca Octavianum episcopum Ostiensem e Francia redeuntem detinuerat, «ut esset haec demolitio in titulum memoriae sempiternae,» ait Ciacon. ibid. Ad eum etiam, quem vicarium suum in urbe constituerat, in mandatis dedit, ut altaria quaedam basilicae Vaticanae solemni ritu dedicaret. Insuper bis eum legatum a latere suo destinavit, semel in Siciliam, ad Constantiam Augustam, ut suo et filii sui Friderici II nomine fidei sacramentum exigeret, eique beneficiario iure, regni titulos more maiorum apostolicae sedis nomine concederet. Iterum in Galliam ad Philippum Augustum missus est, ut legitimo matrimonio, quod cum uxore Isemberga vel Engelberga contraxerat, et adulterino, quod cum Agnete, alias Maria, Meraniae in Istria ducis filia, contra ius fasque inierat, irritum declararet. Raynaldus ad ann. 1200. Notandum porro hic occurrit quod in titulo dicatur Octavianus card. presbyter in omnibus exemplaribus, cum tamen dicam Baronius eum tantum fuisse cardinalem diaconum Textus ex Rogero legit subdiaconum, sed ad marginem recte ponitur diaconum. qui in Angliam ab Urbano missus est. Unde et Ciaconius supra ait eum solummodo a Clemente III, cardinalem episcopum creatum.] ROMANAE ECCLESIAE CARDINALEM. A. D. 1187.] HIDE LINKS TO MANUSCRIPTS HIDE APPARATUS

1 [ARGUMENTUM.---Dolenter queritur passim indignos, sive scientiam, sive virtutem, sive aetatem spectes, per summam ambitionem in episcopatus, aliasque dignitates irruere: obtestaturque Octavianum, apostolicae sedis legatum, ut sua auctoritate interposita ambitiosos et Simoniacos omnes ab Ecclesiae gubernaculis arceat.]
Charissimo domino et amico Oct. S. Romanae Ecclesiae cardinali presbytero, apostolicae sedis legato, magister P. B. Bath. archid. salutem, O curas hominum, o quantum est in rebus inane [Pers. Sat. 1.] O inanis gloria! o ambitio caeca! o terreni honoris inexplebilis fames!
2 o tineae cordium, animarum subversio, cupiditas dignitatum! Unde obrepsit haec pestis? Unde invaluit haec exsecranda praesumptio, ut indigni dignitates ambiant; et quanto minus meruerunt ascendere ad honores, tanto importunius honoribus se importent? Hodie per fas et nehab707.34 vfas, hodie in animae corporisque discrimine currunt infelices ad cathedram pastoralem; nec attendunt, quod sit eis cathedra pestilentiae, dum sibi et aliis sit occasio ruinae.
3 In gregibus et armentis, teste Hieronymo [Epist. ad fabiolam et in c. XXXIV Isa.], aries et taurus corpore et animositate praestantior alios antecedit [Senec. ep. 90.]; homo vero bestiis omnibus bestialior, tanto indiscretius et audacius melioribus anteesse praesumit, quanto minus de virtutum titulis, aut conscientiae sinceritate confidit. Utinam saperent, et intelligerent, ac novissima providerent [Deut. 32], nec populi iniquitates suis excessibus aggregarent! Verba sunt Ecclesiastici [Cap. 7.]: Noli quaerere ab homine ducatum, neque a rege cathedram honoris. Noli quaerere fieri iudex, nisi valeas virtute irrumpere iniquitates populi.
4 Non te immittas in populum bnf14764.25 nec alliges tibi peccata duplicia. Qui nihil didicit, aliorum doctor efficitur, et quasi aes sonans aut cymbalum tinniens [I Cor. 13.] usurpat praedicantis officium, cum sit truncus inutilis et idolum mutum. Apud veteres erat conditio sapientum inaestimabiliter venerabilis, hodieque prudentia tanquam vilis et abiecta calcatur; quadam vero abominabili mutatione stultitia ponitur in sublimi. Hoc est, quod Ecclesiastes [cap. 10.] deplorando conqueritur: Vidi, inquit, malum, quod sub sole est, stultum positum in dignitate sublimi, et sapientes sedere deorsum.
5 Sacrae Scripturae prorsus expertes onus importabile dignitatis usurpant; de aliena potius, quam de sua scientia praesumentes. Alia erat Apostoli sententia discipulum instruentis: Tibi, bnf2607.60 v inquit, commendo, fili Timothee [I Tim. 1.] regere Ecclesiam Dei, secundum quod novi te scientiam habere sacrarum litterarum [II Tim. 3]. Scientia siquidem spiritualis gladius est in manu potentis.
6 Haec est pera, in qua David tres limpidissimos lapides posuit, quibus Goliath prostravit [I Reg. 17.]. Haec est asini mandibula, quae Samsoni mille hostium stragem fecit [Iud. 15.]. Hic est vomer ille aratorius, quo Samgar sexcentos Philistaeos occidit [Iud. 3.]. Episcopus illitteratus, praeco est mutus. Praelati est erudire subiectos, reddere populum acceptabilem Deo, aperiendo mysteria Scripturarum. Petro enim et successoribus eius praecipitur ducere in altum rete [Luc. 5.], id est profundam sacrae Scripturae intelligentiam in capturam hominum aperire.
7 Verumtamen hodie sicut populus, sic sacerdos [Isa 24.]: sicut tenebrae eius, ita et lumen eius. Erubesce Sidon, ait mare [Isa 23.]; erubescat, doleatque praelatus praeesse populo, nec prodesse: docentis assumpisse officium, et in doctrina populi mutum esse.
8 Verbum lamentatoris prophetae est: Grex perditus, factus est populus meus; pastores eorum seduxerunt eos [Isa. 50.]: canes muti non valentes latrare [Isa. 56.]. Lupos a gregibus suis arcere debuerant, sed ipsi lupi sunt in suos; nec de sua suhab707.35 rorumve salute curantes, se cum gregibus suis in foveam mortis aeternae praecipitant.
9 Hodie in episcopi dignitatem adolescentuli promoventur, et molles. Sic venditur Ioseph Putiphari eunucho [Gen. 39.], dum Christi magisterium, dum dispensationem sacramentorum Dei sibi damnabiliter usurpare praesumit infructuosus et mollis episcopus. Porro dum ad eruditionem populi mittit Dominus Ieremiam, quem sanctificaverat ex utero matris suae, propheta suum considerans imperfectum, tanquam adhuc elementarius et rudis in formatione verborum, respondit: A, a, a Domine Deus, nescio loqui [Ier. 1.]. Moyses etiam dum a Domino destinatur ad liberationem populi Israel de Aegypto: Obsecro, inquit, Domine mitte, quem missurus es [Exod. 4.]: ab heri et nudiustertius, ex quo locutus es ad servum tuum, impeditioris linguae factus sum.
10 Et quis hodie a pontificali onere se excusat? quis hodie allegat insufficientiam suam? quis hodie invitus trahitur, aut reclamat? Ubi hodie similis Ammonio invenitur [Pallad. Hist. laus., c. 11, Socr. l. IV, c. 18.]? quem cum clerus et populus in episcopum elegissent, electioni nullatenus consentire volebat; praevalentibus illis et invitum trahentibus, aurem sinistram cunctis videntibus sibi radicitus secuit, dicens: Lex divina nullum praecisa aure episcopari permittit.
11 Cumque Timotheus patriarcha censeret hunc episcopatu dignum, etiamsi nare et auribus truncatus esset, dummodo scientia et virtutibus praeemineret: illis rursum Ammonium rapientibus, et invitum trahentibus, Ammonius dixit: Linguam meam, propter quam vobis placeo, nisi me citius dimittatis, abscindam. Dignitatis equidem appetitus natione coelestis est: in coelo concepit, et peperit iniquitatem [Psal. 7.]. Per hanc affectabat sedere in lateribus aquilonis [Isa. 14.], qui nondum laboraverat, ut sederet.
12 Sed et isti nondum laboraverunt, ut sedeant, ut eminentiam cathedrae pastoralis ascendant. Nondum propositum perfectionis aggressi sunt. Nondum cum Petro rete, cum Ioanne sindonem, cum Matthaeo telonium, cum Ioseph pallium, cum homine evangelico sepulturam patris, cum muliere Samaritana hydriam, id est cupiditatem saeculi reliquerunt.
13 Peccato talium, quasi filiorum Heli translata est hodie arca, sive gloria Domini de Israel in Azotum [I Reg. 3.] ignem, scilicet, concupiscentiae. Ignis autem iste non inflammat, sed infumat, non illuminat, sed excaecat, sicut scriptum est: Supercecidit ignis et non viderunt solem [Psal. 57.]. De Azoto transfertur in templum Dagon [I Reg. 5.], id est tristitiae, vel desolationis.
14 Nonne idolum tristitiae et moeroris est praelatus illiteratus et fatuus, qui in ira Dei, et populi desolatione eligitur, et quasi idolum erigitur [Isa. 57.], ut veniat quod legitur in Matthaeo: Cum videritis abominationem desolationis stantem in loco hab707.35 v sancto, id est in Ecclesia Dei, tunc vae praegnantibus et nutrientibus [Matth. 24.]. Illi enim, qui spiritum salutis conceperant, exemplo talium suffocantur.
15 Qui vero vitae coelestis alimenta petebant, nullo verbi divini pabulo sustentantur. Parvuli, inquit propheta, petierunt panem, et non erat, qui frangeret eis [Thren. 4.].
16 Tu igitur, amantissime Pater, qui a latere summi pontificis missus es, ut legatione fungaris pro Christo, surge in exstirpationem exsecratissimae pestis huius. Ecce constituit te Dominus super gentes et regna, ut evellas et destruas, ut disperdas et dissipes, et aedifices, et plantes [Ier. I.]. Accendatur et ignescat zelus tuae auctoritatis adversus ambitionis malum, dissipa et evelle plantationes iniquas.
17 Aedifica, et planta in Ecclesia Dei tales, quos humilitas, quos innocentia, quos vita probatior et litteratura commendet; qui subiectos doceant, qui divites non palpent, pauperes non gravent, qui minas potentum non timeant, qui crimina corrigant et marsupia non emungant; quorum sermo sit doctrina, quorum conversatio sit iustitia, quorum auctoritas sit, non in habitu, non in fastu, sed in eruditione et defensione fidei; quorum vita sit publice commendabilis, quorum memoria in benedictione.
18 Ad tuum, et collegae tui [Hugonis electi Cestrensis, de quo supra. Scripta est haec epistola anno 1187, quo iuxta Baronium missus est Octavianus in Hiberniam.] ingressum, quaeso, laetetur Ecclesia Christi, ut a Simoniacis et ambitiosis oppressa sub vestra consolatione respiret. Congaudeant clerici, et exsultent populi, se hodie in vobis suscepisse cives apostolorum, et domesticos Dei, portantes pacem, et illuminantes patriam, nobis et aliis vitae aeternae poscentes praemia, ut de labore et sollicitudine vestrae legationis immarcessibiles iustitiae manipulos reportetis.

bnf16714.24 sbb1698.17


monumenta.ch > Hildegardis Abbatissa > sectio 85 > salCod.Sal.X,16.399 > bnf14764.24 > sectio 2 > bnf10439.170 v > bnf13027.80 > uwbM.p.th.q.1a.225 > habCod.Guelf.64Weiss..651 > cb101.42r > sectio 2 > sectio 14 > sectio 93 > sectio 31 > bnfGrec107.407 > sectio 54 > Samuelis I, 18 > sectio 50 > csg48.243 > bnf7586.184 > bnf9389.283 > sectio 113 > sectio 5 > sectio 21 > sectio 22 > sectio 33 > bavPal.lat.281.540 > bnf4888.22 > sectio 25 > sectio 36 > sectio 20 > sectio 110 > sectio 3 > sectio 31 > sectio 26 > sectio 21 > sectio 12 > sectio 117 > sectio 3 > bnf17226.164 > Proverbia, 18 > sectio 3 > sectio 11 > sectio 56 > sectio 65 > sectio 60 > sectio 16 > sectio 136 > sectio 14 > sectio 6 > sectio 93 > bnfGrec107.159 > sectio 138 > sectio 19 > sectio 21 > sectio 27 > sectio 14 > sectio > sluMscr.Dresd.A.145.b.188 > bnf17226.210 > sectio 105 > sectio 11 > bnf6797.154 > sectio 35 > sectio 7 > csg235.226 > bsbClm6224.230 > uldLIP7.218 > sectio 14 > sectio 12 > sectio 22 > uwbM.p.th.f.69.99 > sectio 30 > sectio 57 > sectio > sectio 59 > bsbClm6224.35 > Hugo de S Victore Incertus, Posteriores excerptiones, p3, p6, CAP. III. De acie Israel et Philisthiim. > sectio 5 > sectio 54 > sectio 39 > sectio 19 > sectio 61 > uwbM.p.th.f.68.217 > sectio 41 > sectio 80 > sectio 120 > sectio 17 > sectio 25 > sectio 6 > sectio 100 > sectio 9 > sectio 17 > hlw17.276 > sectio 143 > sectio 4 > Petrus Comestor, Historia scholastica, p11, 16 > sectio 2 > Alcuinus Incertus, De divinis officiis, CAPUT XXVII. DE DOMINICA DIE. > sectio 20 > sectio 4 > sectio 57 > bnf4888.20 > sectio 23 > sectio 107 > csg75.775 > sectio 59 > sectio > sectio 7 > sectio 5 > sectio 105 > habCod.Guelf.707Helmst..355 > bnf13028.115 > sectio 70 > sectio 4 > sectio 20 > sectio 31 > sectio 165 > sectio 29 > bnf17226.211 > sectio 34 > sluMscr.Dresd.A.145.b.189 > sectio 7 > sectio 14 > csg75.831 > sectio 20 > sectio 12 > 'Goliath' in ' 20' > sectio 42 > sectio 8 > sectio 44 > sectio 34 > sectio 4 > habCod.Guelf.707Helmst..187 > sectio 11 > sectio 16 > sectio 189 > uldLIP7.220 > sectio 156 > bnf425.365 > sectio 40 > 15 > sectio 88 > sectio 15 > bsbClm4541.528 > sectio 59 > sectio 62 > sectio 2 > sectio 29 > 9 > sectio 71 > csg235.223 > sectio 27 > ad Romanos, 15 > sectio 29 > sectio 49 > sectio 79 > sectio 54 > 12 > sectio 19 > sectio 18 > sectio 137 > sectio 1 > sectio 126 > sectio 6 > uwbM.p.th.q.1a.157 > sectio 73 > bnf5512.143 > sectio 35 > sectio 52 > sectio 6 > sectio 33 > sectio 7 > cb101.45r > sectio 61 > sectio 26 > sectio 56 > sectio 40 > bsbClm4541.536 > sectio 2 > csg46.312 > sectio 21 > sectio 3 > sectio 67 > sectio 15 > sectio 8 > sectio 74 > bsbBSB-InkG-296GW11398.11 > sectio 5 > habCod.Guelf.64Weiss..643 > Petrus Comestor, Historia scholastica, p11, 16 > sectio 99 > bkeCod.16.126v > sectio 23 > bnf11864.261 > bnf6796A.102 > 'Goliath' in ' 23'

© 2006 - 2024 Monumenta Informatik